Fly4free.pl

Po zwiedzeniu wszystkich zakamarków medresy udaliśmy się na zasłużony posiłek :) znaleźliśmy świetną knajpkę z pięknym widokiem na wieczorny Marrakesz (postaram się znaleźć namiar) i z obowiązkowymi gośćmi:


Tajin, czyli niebo w gębie <3





Na koniec dnia - mimo że z pełnymi brzuchami - nie odmówiliśmy sobie kilku pysznych soków (nie tylko z pomarańczy, ale polecam też z granata - coś wspaniałego!) i niedużych smakołyków w postaci mięsnych szaszłyczków :D omnomnom :) A to wszystko oczywiście - gdzieżby indziej - na placu Jemma el Fna :)







Dobra zagęszczam ruchy i piszę dalej ;)

Następnego dnia ruszamy w trasę, więc najpierw jedziemy odebrać auto z lotniska. Kilka słów o wynajmie.. po wielu, naprawdę wielu godzinach wyszukiwania aut (baby wybierają pierwszy raz auto na wynajem :P - nie wiem czy to był dobry pomysł, że to zadanie zostało przydzielone nam, śmiem szczerze wątpić :P ), zdecydowałyśmy się wziąć auto przez wypożyczalnię Prepaid Car Rental na Rentalcars.com. Za 7dni wynajmu, z 2 dodatkowymi kierowcami (240mad), pełnym ubezpieczeniem i oddaniem auta w innej lokalizacji (Fez lotnisko) zapłacilismy 183 funty (płatność w Ł, bo właścicielka karty siedzi w UK ;) ). Wybór padł na Hyundaia i20 (or similar ). No więc właśnie similar to np. taki :D :


Tak tak, to auto nazywa się Renault Symbol i w sumie to wszystko miał symboliczne od opon, hamulców po kopa itd :P Obiecałam sobie, że już więcej na moje auto nie będę narzekać ;) Ogólnie sam wynajem nie był problemowy (generalnie łatwiej było zrobić zdjęcia tam gdzie nie ma rys/obtarć niż tam gdzie one są :P ), zeszło nam jednak trochę, bo poprosiliśmy o wymianę koła zapasowego (te w aucie miało flaka :lol: więc chyba w razie co by się nam nie przydało :P ).

Żeby wskoczyć na drogę N9 w stronę Warzazatu trochę musieliśmy się natrudzić, trzeba było jechać jakimiś objazdami, bo w naszym terminie w Marrakeszu odbywał się szczyt klimatyczny Cop22, więc wiele dróg z lotniska było pozamykanych :roll: No ale jakoś się udało..

No to jedziemy!


A tu pan w trakcie jazdy ogarnia krowy:


Najcięższy odcinek był oczywiście przez same góry - serpentyny, zjazdy, podjazdy, wąskie mijanki, aż szok, że nasz Symbol dał radę :shock: Niestety, ale był to również dość czasochłonny odcinek, ale w sumie plan został wykonany - dojechaliśmy do ksaru Ait ben Haddou, który zwiedziliśmy i dalej do Warzazatu na nocleg. A widoki po drodze wynagrodziły wszystko :)

















Wszyscy już o tym pisali, ale trudno nie wspomnieć o "specyfice" jazdy autem po Maroku :D Jest to przeżycie niezwykle emocjonujące, wręcz fascynujące, uruchamiające wszystkie zmysły i wymagające ogromnego skupienia i zaangażowania :lol:
Na drodze dzieje się wszystko - od spotkania zwierząt maści wszelakiej (psy, osiołki, wielbłądy) po tworzące się nagle kilka pasów jezdni, wyskakujące skutery/wozy/rowery itp. itd. Ogólnie jest ciężko :P Dodajmy do tego w większości kiepskiej jakości nawierzchnię, czyt. dziura na dziurze (na szczęście nie wszędzie), no ale jazda robi się mało przyjemna.
Ach no i zapomniałabym - jeszcze dwie rzeczy - przy okazji jazdy autem można niestety poznać mniej miłą stronę Marokańczyków, którzy próbują naciągnąć na wiele rzeczy. Nas próbowali zatrzymać dwa razy ci sami panowie stojący na poboczu z niby zepsutym autem, pierwszy raz stali i po prostu machali jakby potrzebowali pomocy, ale przejechaliśmy dalej, po czym za chwilę nas wyprzedzili, znów stanęli na poboczu, tym razem podnosząc maskę (wcześniej tego nie zrobili, więc musieli wyciągnąć większy kaliber ściemy) i znów na nas machali.. Ale ich poznaliśmy, więc tym bardziej się nie zatrzymaliśmy. Nie z nami te numery 8-) :lol:

Druga sprawa to ograniczenia prędkości i policja na drogach - no niestety w Maroku nie pognasz, znaczy pognasz, ale może to być dość droga zabawa :P Znaków ograniczenia prędkości jest mnóstwo i bardzo często zaraz przy nich stoi policja - często schowana za zakrętem, krzakami itp. Policja często stoi na wjazdach do miast, przy rozjazdach czy rondach, gdzie nagle jest ograniczenie do 60.. 40.. 20.. i ciach kontrola - czasem tylko poświecą latarką i pozwolą dalej jechać (tak mieliśmy raz w nocy), a czasem zatrzymują na dłuższą kontrolę - dokumenty są sprawdzane dość skrupulatnie. Na szczęście nam się taka kontrola zdarzyła tylko raz i udało się przekonać marokańskich policjantów (przy ograniczeniu do 80), że "niee noo 100 na godzinę to ten nasz Symbol nie pojedzie pod górę" :lol: No jakoś się udało bez mandatu :)

Do ksaru Ait ben Haddou dojechaliśmy w idealnej porze - słońce było już całkiem nisko i pięknie oświetlało niesamowity kształt wieżyczek ksaru. Ksar to nic innego jak wioska obronna, składa się na niego kilka kazb. Ait ben Haddou jest dość wyjątkowy - został wpisany na listę Unesco, a budynki zostały zrobione z gliny i nawet w części są nadal zamieszkałe. Ksar jest co jakiś czas restaurowany, rząd marokański wkłada całkiem spore sumy na jego utrzymanie. Poza tym miejsce jest częstym planem dla superprodukcji - kręcono tu Aleksandra, Gladiatora czy Grę o tron (jako miasto Yunkai).Według mnie warto jest zobaczyć to miejsce, przejść się uliczkami ksaru, podziwiać panoramę z najwyższej wieży, z której można dostrzec z jednej strony góry, a z drugiej - pierwsze pustynne krajobrazy.

















Z Ait ben Haddou do Warzazatu (pieszczotliwie nazywanym przez nas Warsztatem :D ) jest 30km. Dojeżdżamy i rozpoczynamy poszukiwania noclegu. Parę miejsc odprawia nas z kwitkiem, ale w końcu znajdujemy hotel o dumnej nazwie Le Riad http://www.hotel-ouarzazate-riad.com/en/ i decydujemy się na nocleg tam. Za pokój 2osobowy ze śniadaniem płacimy 400mad (ok.150zł), ogólnie hotel mogę spokojnie polecić.
Zostawiamy rzeczy i idziemy na główny plac Warzazatu celem posilenia się ;) Siadamy w jednej z knajpek, jemy pyszne tajiny i poznajemy syna właściciela knajpki, który - po miłej rozmowie - ma straszne parcie na wysłanie nam zaproszenia na facebooku :lol:

Następny dzień zaczynamy od zawrócenia do studia filmowego Atlas - i to jest jedyne miejsce w Maroku, którego nie polecam, nic szczególnego tam nie ma, kilka rekwizytów z filmów, makiet czy scenografii, zresztą często w słabym stanie. Na nas nie zrobiło żadnego wrażenia, szkoda czasu i kasy (50mad). No chyba, że ktoś jest megafanem takich superprodukcji jak "Gladiator", "Mumia" czy "Kleopatra".

Jedziemy dalej w stronę doliny Dades. Pogoda lekko się pogorszyła - zrobiło się pochmurno, ale ładne widoki nadal umilają nam drogę.




















stay tuned ;)Dzięki za posty motywacyjne :D

Kolejny dzień jest dość męczący - cały w aucie, początkowo chcieliśmy dojechać tego dnia do Merzougi i od razu uderzać na pustynię, ale:
- pogoda była taka sobie - pochmurno
- droga była taka sobie - dojazd do doliny Dades okazał się mocno mocno kręty i czasochłonny
- i nie chcieliśmy lecieć na pustynię na wariata..
Więc trochę zwolniliśmy tempo, co się okazało dobrym rozwiązaniem, bo kolejny dzień był już słoneczny a noc bezchmurna, czyli idealna na wyprawę na pustynię :)

Ale zanim pustynia - najpierw nasza dalsza droga w stronę doliny Dades i krótki stop na smaczny obiad z mega widokiem :)





Żeby dojechać do doliny Dades musieliśmy zjechać z głównej drogi N10 w R704. Do słynnej serpentyny jest ok.30km, a droga wije się jak szalona, więc znów - nie pognasz :D Ale widoki ciekawe - góry i wąwozy przybierają wszystkie odcienie od czerwieni do brązu, a budynki wciśnięte przy drodze dopasowują się do nich barwą. Czasem wygląda to jak jedna wielka kopalnia ;)











Drogą R704 spokojnie można by było poprowadzić jakiś rajd :)











No i Symbol dał radę wdrapać się na sławną serpentynę ;)